ساخت اشیای فلزی توسط دواتگران انجام می شود. در حال حاضر با استفاده از ابزار و وسايل، سه شيوه براي ساخت ظروف فلزي به كاربرده مي شود: يك تكه يا بدون درز، چند يا درز دار و يا استفاده از دستگاه يا خم كاري.
برای ظروف قلم زنی روی مس، باید درون یا زیر شئی مورد نظر را از قیر مذاب انباشته کرد. قير بايد درون كار كاملا بدون خلاء باشد و پس از سرد شدن كاملا سفت شده باشد. تا قلم، كا را فرو نبرد.
برای شروع كار ابتدا طرح مورد نظر را تهيه كرد سپس آنرا روي برنج سنبه گذاشته و با قلم سنبه نقاط را بهم طرح مي كردند.
برای انتقال نقشه روی كار لازم است تا سطح فلز مورد نظر چرب شود. نقشه را روي آن مي‌برند و با پودر ذغال كه در دستمال نرم‌افزار پيچيده شده روي نقشه مي‌كشند.
پودر ذغال از سورخهاي روي نقشه عبور مي كند و روي سطح فلز مي نشيند و بدين ترتيب شكل طرح روي اثر منتقل مي شود. سپس هنرمند با استفاده از قلم های آج دار و یا بدون عاج شروع به قلم زدن می کند.
از شيوه هائي كه در قلم زني به كار مي رود مي توان موارد ذيل را نام برد:
شيوه عكسي : با ایجاد سایت و خط در زمینه موضوع را نشان می دهد. هیچ تفاوتی بین موضوع و زمینه مشاهده نمی شود.
شيوه زمينه پر: همان گونه از نام بر مي آيد با ايجاد بافت در زمينه طرح اصلي را نشان مي دهد اين نوع نيز اختلاف بين زمينه و طرح وجود ندارد.
شيوه منبت: هنرمند با ایجاد حداكثر دو سانتي متر اختلاف سطح بين موضوع و زمينه روي ايجاد فلز نقش مي كند.
شيوه برجسته: تفاوت سطح بین موضوع و زمینه های بسیارتر از منبت است و زیاد هنرمند برای آن که بدون اشکال آنرا انجام دهد از دو جهت یعنی از پشت و رو به فلز ضربه به زند.
شيوه مشبك: هنرمند با بریدن زمین و جدا کردن آن از سطح کار، موضوع را نمایان می سازد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.