با توجه به فرهنگ لغت مریام وبستر، کلمه Sweatshirt در سال 1925 به وجود آمد. این کلمه نشان دهنده یک پیراهن کش ورزشی بدون یقه، آستین بلند و سایز بزرگ بود که از پنبه ضخیم پشمی ساخته شده بود.
انواع سویشرت ها مانند سویشرت مردانه دو رو اولین لباس‌های گرمکن، لباس‌های مفید خاکستری بودند که ورزشکاران هنگام تمرین برای ورزش‌های سنتی می‌پوشیدند.
سویشرت‌ها نه تنها گرما را ایجاد می‌کنند، بلکه همانطور که از نام آن‌ها مشخص است، دارای توانایی عملکردی برای القاء و جذب عرق در حین ورزش هستند.
طراحی این سویشرت تکامل یافته است تا شامل زیپ جلویی هودی شود اولین بار توسط Champion Athletic برای استفاده بازیکنان فوتبال در کناره‌ها به بازار عرضه شد.
سویشرت‌هایی با شلوارهای همسان شلوار عرق‌گیری مجموعه‌ای به نام کت و شلوار دویدن، کت و شلوار ورزشی یا کت و شلوار عرق گیر ایجاد کردند و در دهه 1970 همراه با شوق دویدن به طور گسترده‌ای محبوب شدند.
مشتقات معاصر از سویشرت‌های آستین کوتاه یا بدون آستین گرفته تا دامن‌های گرمکن و توسعه مواد با تکنولوژی بالا با عایق‌بندی بهتر و راحتی بیشتر، اثبات توانایی مستمر سویشرت برای انطباق با نیازهای پوشنده است.
پتانسیل این سویشرت به عنوان یک ابزار تبلیغاتی قابل حمل در دهه 1960 زمانی که دانشگاه های ایالات متحده شروع به چاپ نام خود بر روی رسانه کردند کشف شد.
برای دانش‌آموزان و والدین به طور یکسان، نام‌های دانشگاه بر روی عرقیات به لباس‌های غیررسمی ترجیحی برای نمایش غرور مدرسه تبدیل شد.
سویشرت همراه با تی شرت، راهی ارزان و موثر برای انتشار اطلاعات در مقیاس انبوه بود. مد شعار تی شرت در دهه هفتاد به ناچار به سویشرت ترجمه شد.
با درک سادگی نسبی سفارشی‌سازی و قدرت گرافیک هوشمندانه همراه با عبارات جذاب، سویشرت‌ها وسیله‌ای برای بیان شخصی هم برای طراح و هم برای شخصی که آن‌ها را پوشیده بود، شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.