محصولات مبتنی بر گوجه فرنگی منبع خوبی از لیکوپن هستند که قرار است اثرات محافظتی بر سلامتی داشته باشد. محتوای لیکوپن فرآورده های گوجه فرنگی با ترکیب پوست های ریز خرد شده که معمولاً در طی فرآوری کلاسیک دور ریخته می شوند، افزایش می یابد.
خوشرنگ شدن رب گوجه نی نی سایت با گذشت زمان و ماندن رب بدست می آید.
در مطالعه حاضر، ادغام پوست در رب گوجه‌فرنگی محتوای لیکوپن را بیش از 50٪ و محتوای β-کاروتن را تا حدود 100٪ افزایش داد بدون هیچ تغییر حسی.
از آنجایی که کاروتنوئیدهای پوست در ماتریکس متفاوتی نسبت به کاروتنوئیدهای گوشت قرار دارند و از آنجا که پوست گوجه فرنگی سرشار از آنتی اکسیدان های دیگر، به ویژه اسید کلروژنیک و نارینژنین-7-گلوکزید است که می تواند از کاروتنوئیدها محافظت کند ، این سوال مطرح شد که آیا کاروتنوئیدها از پوست به اندازه کاروتنوئیدهای گوشت در دسترس زیستی بود.
مقادیر بالایی از لیکوپن در رب گوجه فرنگی استفاده شد، زیرا قبلا نشان داده شده بود که لیکوپن نسبت به سایر کاروتنوئیدها کمتر جذب می شود.
چنین مقادیری به منظور تعیین کمیت صحیح لیکوپن استفاده شد. علاوه بر این، لیکوپن به عنوان غذا و نه به عنوان مکمل داده می شد. در نهایت، افراد حاضر به مصرف مقدار زیادی رب گوجه فرنگی شدند.
برای لیکوپن، نسبت‌های 2 رب گوجه‌فرنگی مقادیر زیست‌دسترسی (مدل هضم آزمایشگاهی)، و داده‌های فراهمی زیستی (مطالعه انسانی) بود.
این نسبت‌های نزدیک نشان می‌دهند که فراهمی زیستی لیکوپن پوست (و دسترسی زیستی) شبیه به فراهمی زیستی لیکوپن گوشتی است و ترکیبات موجود در پوست، مانند پلی فنل‌های آنتی‌اکسیدانی، فراهمی زیستی لیکوپن را تغییر نمی‌دهند.
برای بتاکاروتن، نسبت ها برای محتویات رب گوجه فرنگی 2، برای دسترسی زیستی 1.8 و برای فراهمی زیستی 3.8 بود. محتوای قابل مقایسه رب گوجه فرنگی و نسبت دسترسی زیستی نشان می دهد که دسترسی زیستی بتا کاروتن پوست شبیه به دسترسی زیستی بتا کاروتن گوشت است و ماتریس پوست بر فراهمی زیستی β-کاروتن همانطور که در بالا برای لیکوپن توضیح داده شد تأثیر نمی گذارد.
با این حال، توضیح این واقعیت که نسبت فراهمی زیستی به‌دست‌آمده در مطالعه انسانی حدود 100 درصد بیشتر از نسبت‌های محتوای رب گوجه‌فرنگی و دسترسی زیستی بود، توضیح آن دشوارتر بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.