اسباب بازی چیزی است که توسط یک حیوان، یک کودک یا به ندرت یک بزرگسال در فعالیت بازی استفاده می شود. تمایل به استفاده از اشیاء خاص به عنوان اسباب بازی در بسیاری از حیوانات عمدتا پستانداران مشترک است.
اسباب‌بازی مثل چرخ خیاطی اسباب بازی قدیمی، انواع ماشین، انواع عروسک و غیره مانند بازی، در واقع نقش مهمی در یادگیری دانش و مهارت‌هایی که در بزرگسالی برای آن‌ها لازم است ایفا می‌کند.
به عنوان مثال، بچه ها از یک توپ پشمی به عنوان اسباب بازی استفاده می کنند و شروع به توسعه مهارت هایی می کنند که برای شکار و در نتیجه برای بقا ضروری است.
تعجب آور نیست که انسان از زمان های قدیم به تولید و تصور اشیایی که به طور خاص برای این منظور طراحی شده اند، اقدام کرده است.
بسیاری از اسباب‌بازی‌هایی که در محوطه‌های باستان‌شناسی یافت شده‌اند، از نوع «کلاسیک» هستند که حتی کودکان عصر مدرن هنوز از آن‌ها استفاده می‌کنند عروسک‌ها، سربازان اسباب‌بازی و غیره.
تکامل بازی ها، در واقع، حداقل با توجه به انواع گونه شناسی، در بیشتر تاریخ بشریت نسبتا کند بوده است. با شروع قرن بیستم، همراه با توسعه چشمگیر فنی-صنعتی کره زمین، این وضعیت به طور اساسی تغییر کرد، با معرفی طراحی صنعتی و تکنولوژیکی و تولید اسباب بازی ها.
اما امروزه به لطف شهرتی که اسباب‌بازی‌ها در طی قرن‌ها به دست آورده‌اند، جمع‌آوری اسباب‌بازی نیز انجام می‌شود، پدیده‌ای که با این حال کودکان را درگیر نمی‌کند، اما اغلب بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
مفهومی که نزدیک به «اسباب‌بازی» است، مفهوم بازی است. اگر گاهی اوقات تفاوت واضح است مثلاً در مورد بازی شطرنج، در برخی موارد برای تشخیص یک اسباب بازی از یک بازی، باید به تعاریف دقیق تری نسبت به تعاریف ضمنی در بیشتر موارد اشاره کرد.
برای مثال، تعریفی که در تعریف تئوری بازی به کار می رود، مستلزم آن است که یک بازی حالت پایانی داشته باشد مثلاً برنده شدن و در نتیجه به طور کلی مفهومی از مطابقت تعریف می شود.
با توجه به این تعریف خاص، یک بازی ویدیویی محبوب مانند SimCity که مفهومی از نتیجه گیری ندارد، شاید باید یک اسباب بازی در نظر گرفته شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.