منشا کشف توت فرنگی در اروپا

توت فرنگی با میوه درشت کشت شده (Fragaria ×ananassa) در قرن 18 در اروپا منشا گرفت. اکثر کشورها در طول قرن نوزدهم انواع خود را توسعه دادند و اغلب برای آب و هوا، طول روز، ارتفاع یا نوع تولید مورد نیاز در یک منطقه خاص مناسب هستند.

توت فرنگی به صورت تجاری هم برای مصرف فوری و هم برای فرآوری به صورت توت منجمد، کنسرو شده یا کنسرو شده یا به عنوان آبمیوه تولید می شود.

با توجه به ماهیت فاسد شدنی توت فرنگی گلخانه ای و بعید بودن چیدن مکانیکی، میوه به طور کلی در نزدیکی مراکز مصرف یا فرآوری و در جایی که نیروی کار کافی در دسترس باشد، رشد می کند.

توت ها مستقیماً در سبدهای کوچک چیده می شوند و برای بازاریابی در جعبه ها قرار می گیرند یا برای پردازش در سینی ها قرار می گیرند.

محصولات زودرس را می توان تحت پوشش شیشه ای یا پلاستیکی تولید کرد. توت فرنگی آبی رنگ بسیار فاسد شدنی است و نیاز به نگهداری خشک و خنک دارد.

بدانید که چگونه مواد بخوری مانند متیل بروماید که برای محافظت از مزارع توت فرنگی بوته ای استفاده می شود برای سلامت انسان و لایه اوزون مضر است.
بدانید که چگونه مواد بخور مانند متیل بروماید برای محافظت از مزارع توت فرنگی صادراتی برای سلامت انسان و ازن مضر است.
توت فرنگی در طیف وسیعی از خاک ها و موقعیت ها به طور شگفت انگیزی موفق است و در مقایسه با سایر محصولات باغی، نیاز به کود کمی دارد.

با این حال، مستعد خشکسالی است و نیاز به خاک نگهدارنده رطوبت یا آبیاری توسط شیار یا بارانی دارد.

علاوه بر این، گیاهان به نماتدها و قارچ های بیماری زا خاک حساس هستند و بسیاری از پرورش دهندگان قبل از کاشت خاک را با مواد شیمیایی مانند متیل بروماید استریل می کنند.

در صورت نیاز به محصول در سال بعد، گیاهان دونده در اوایل پاییز کاشته می شوند. اگر در زمستان یا بهار کاشته شود، برای جلوگیری از تضعیف محصول در سال اول، شکوفه‌دهی می‌شود.