گیاه کنجد به حمایت کشاورزی کمی نیاز دارد

کنجد یا Sesamum indicum گیاهی گلدار است که در مناطق گرمسیری در سراسر جهان از جمله تانزانیا، میانمار، هند و سودان می روید. گیاه کنجد قدیمی ترین محصول دانه روغنی است که بشر شناخته است.

گیاه کنجد به حمایت کشاورزی کمی نیاز دارد و کنجد ایرانی در شرایط خشکسالی که بسیاری از محصولات دیگر رشد نمی کنند، رشد می کند و در گرمای زیاد با آفتاب کامل به خوبی رشد می کند.

کنجد برای دانه های آن که خوراکی هستند و به عنوان چاشنی و مواد تشکیل دهنده در غذاهای سراسر جهان استفاده می شود، کشت می شود.

دانه‌های کنجد در غلاف‌های بذر رشد می‌کنند که پس از رسیدن کامل باز می‌شوند. پس از برداشت، آنها تمیز می شوند و پوشش بیرونی آنها برداشته می شود، فرآیندی که به آن پوسته کردن می گویند.

دانه های کنجد کوچک هستند اما مقدار روغن بسیار بالایی دارند و در هنگام برشته کردن، طعم آجیلی دارند.

کنجد اولین بار در حدود 3500 سال قبل از میلاد در هند کشت شد و در حدود 2000 سال قبل از میلاد به کالایی قابل تجارت تبدیل شد.

فواید سلامتی و آشپزی دانه کنجد پاکستانی قرن هاست که برای انسان شناخته شده است

مصریان باستان از دانه‌های کنجد برای اهداف دارویی استفاده می‌کردند در حالی که ترک‌های اولیه آن را برای استخراج روغن فشار می‌دادند.

امروزه، ژاپن بزرگترین واردکننده دانه کنجد در جهان است که از این دانه برای تهیه کنجد افغانستان  یک ماده رایج در غذاهای ژاپنی استفاده می شود.

دیگر واردکنندگان عمده دانه کنجد سیاه خام عبارتند از: چین، ایالات متحده، کانادا، هلند، ترکیه و فرانسه.